***
I prenë duart.
Pastaj
i dhanë një baketë
për të dirigjuar
Verdin.

***
Lëkundem,
por nuk rrëzohem,
në gjuetinë e iluzionit të ardhshëm.

***
Nëse lulezojnë
vetëm lule të hidhura,
si mund të jetë
i ëmbël mjalti?

***
Kafaze që frymën ta mbysin,
udhë vetëm per erën.
Kavie me sy të bindur
pulitur në të errët.
Endrra e plagosur e qiellit
jep shpirt pas kangjellave.

***
Ulur
mbi bar
shkëmbej një cigare
me mermerin
e një varri.

***
Ti po vjen, të pa qiparisi,
ti erdhe, më thanë sytë, gishtat,
ti erdhe.
Si gjethe hardhie,
dora jote,
më shket lirshëm në supet e ndjeshme,
dhe je shumë herë më e bukur,
kur je e prekshme.

***
Fantasma
shket
lirshëm
trotuareve.
Syri im - pus i braktisur.

MËZI PAS KARROCËS *
Ç'e paskan lidhur pas karrocës
një mëz që turfullon.
Vështrimin bredh,por këmba s'ecën,
ndaj jelen flakëron.

S'i duron dot në gojë frerët,
shkarëzehet si rebel
e nuk e ndjen syrin e pelës
plot lëng që e përkedhel.

E karrocieri flokërënë
bën sikur s'sheh asgjë.
Më fort në gishta shtërngon frerët
e mërmërin pa zë:

Këtej,këtej, kalë i parritur,
nga freri të drejton.
Në s'të pëlqen rruga e nisur
ky fre të detyron.

Me zor ustai shtrëngon frerët,
në baltën pa mbarim.
Si dy vullkanë të vegjël flegrat
shfryjnë afsh e pikëllim.

* shkruar kur po dilja prej femijërisë,1971

sa
të rënda
eshtrat!

***
Shpatulla
të kërrusura
nga pesha e përçarjes
së të vdekurve.

***
Panteoni në black-out, shurdhërisht
kremtohet lavdia e skarafaxhove.

***
Qiellit zvarrisen retë shterpa
me një hirnosje të shtirur premtojnë shi.
Nje ditë...
Një muaj...
Një vit zvarritje...
Toka më kot zgjat buzët të pijë.

***
Jeta e ylberit
më tërheq
thellë,
atje, ne detin e të përkohshmes,
ku e kam të vështirë të lundroj.

***
Prej orësh, netësh, muajsh
mbetem zgjuar,
për të njohur gjumin tënd.

***
Të harrosh lotin e tharë
të burimit të kthjellët,
sythin e thyer në marsin e hershëm,
të harrosh,
të harrosh qerpikun e lodhur
në pritjen e zbrazët,
krehjen e gishtave të vdekur në flokë,
dhe të mbash në fytyrë,
dhe të fiksosh mbi buzë
një buzëqeshje të rreme.

***
Erë e panjohur.
Simfoni të re
dirigjon pylli.
Dhe është një koncert i fortë
për drurët e vjetër.